Investeren in terugkeerbeleid na (langdurige) ziekte en investeren daar waar mogelijk in aangepast werk
Langdurig ziekteverzuim bedraagt in de chemiesector 2,18 %, wat 0,63 % lager is dan het Belgische gemiddelde van 2,81 % (SD Worx, 2016). Onderzoek (Schaufeli & Buunk, 2003) toont aan dat hoe langer men thuis blijft, hoe groter het vervreemdingsrisico en hoe groter de drempel is om weer terug te keren naar de werkplek. Er zijn diverse mogelijke factoren die de terugkeer naar de bestaande werkplek bemoeilijken.
Ten eerste is de arbeidsongeschiktheid een belangrijke factor. De redenen waarom men ziek is, zijn vaak gerelateerd aan de arbeidsomstandigheden. Indien deze niet aangepast zijn, verhindert dit een effectieve re-integratie. Het voorzien of mogelijk maken van aangepast werk kan op verschillende manieren: minder werkuren, flexibele werkuren, lagere fysieke werkbelasting of werkdruk, aanpassingen aan de werkplek of hulpmiddelen, meer ontwikkelingsmogelijkheden door opleiding en heroriëntatie, … Een individueel hervattingstraject blijft maatwerk, maar het verloopt vlotter als de onderneming een beleid of collectief kader heeft op dit vlak.
Ten tweede is secundaire schade een mogelijke factor. Werknemers vertonen na een lange tijd afwezigheid mogelijks een gebrek aan zelfvertrouwen, kampen met gevoelens van schaamte of zijn de draad kwijt met het team- en organisatiegebeuren. Collegiale ondersteuning en dialoog met de direct leidinggevenden zijn dan ook cruciaal. Maar ook een veilige sfeer scheppen als iemand weer terugkomt op het werk door begrip te creëren voor het feit dat iemand een ingrijpende gebeurtenis heeft meegemaakt. Dit kan eenvoudig via een telefoontje, waarbij de leidinggevende of collega informeert hoe het met de medewerker gesteld is. Maar het kan natuurlijk ook via meer structurele consultaties, terugkeergesprekken, overlegmeetings en onderlinge afspraken in een later stadium.
Ten derde spelen de verschillende betrokken partijen in het re-integratieproces eveneens een belangrijke rol. Door de hoeveelheid actoren loopt onderlinge communicatie vaak stroef, wat opnieuw het re-integratieproces tegenhoudt. Een multidisciplinaire samenwerking is dus cruciaal voor een effectieve werking.
Bronnen:
Schaufeli, W. B., & Buunk, B. P. (2003). Burnout: An overview of 25 years of research and theorizing. The handbook of work and health psychology, 2, 282-424.
SDWorx. (2016, February 8). Langdurig ziekteverzuim blijft stijgen en bereikt record.