Wegwerken van fysieke en psychosociale belemmeringen om veilig, gezond en vitaal aan het werk te blijven
Pscyhosociale risico’s worden gedefinieerd als de waarschijnlijkheid dat één of meer werknemers psychische schade ondervinden die al dan niet gepaard gaan met lichamelijke schade als gevolg van de blootstelling aan een arbeidssituatie waarop de werkgever een impact heeft en die objectief een gevaar inhouden. Psychische schade kan zich bijvoorbeeld uiten in angsten, depressie, burn-out, zelfmoordgedachten, posttraumatische stress, … Op lichamelijk vlak kunnen deze risico’s aanleiding geven tot lichamelijke uitputting, slaapproblemen, verhoogde bloeddruk, hartkloppingen, maag- en darmproblemen, … De werkgever is verplicht de psychosociale risico’s te evalueren en preventiemaatregelen te nemen.
Naast deze wettelijke verplichtingen kan vanuit de middelen van het Demografiefonds extra worden geïnvesteerd in versterkende preventieacties met het oog op bepaalde doelgroepen of met het oog op de thema’s ‘werkbaar werk’ en ‘duurzame loopbanen’. Resultaten van medische check-ups of resultaten van de risicoanalyse binnen de onderneming kunnen hierbij richtinggevend zijn. Risico-bronnen kunnen zowel gerelateerd zijn aan de arbeidsorganisatie (overdreven hiërarchie, silo-denken tussen verschillende afdelingen, …), de arbeidsvoorwaarden (stilstaan en onzekerheid in de loopbaan, onvoldoende of overdreven promotie, …), de arbeidsomstandigheden (aanwezigheid van gevaarlijke stoffen, blootstelling aan lawaai, trillingen, ….), de arbeidsinhoud (te hoge werkdruk of complexiteit van taken, te weinig autonomie, … ),de arbeidsverhoudingen (pesterijen, conflicten, slechte werksfeer, …) als aan individuele omstandigheden.
Het is duidelijk dat risico-bronnen vaak raken aan de andere actie-domeinen van het Demografiefonds (voornamelijk aan de hefboom Werk). Door deze actie-domeinen ook vanuit de insteek ‘preventie’ te bekijken, kan synergie ontstaan. Het sleutelen aan de arbeidsinhoud door werkdruk te beheersen of autonomie te verhogen kan dan zowel kaderen in een streven naar meer werkbaar werk als in een streven naar stress- en burnoutpreventie.
Bronnen: